میدانی چه ازارم میدهد؟!اینک میدانم هرگز دوستم نخواهی داشت و من چون کودکی کنار گلدان قهوه ای که تنها برگ در ان روییده است منتظرت مینشینیم،انقدر که گاهی احساس میکنم عقلم را از دست داده ام،و من باز منتظرت مینشینم و میدانی دگر چه بیشتر ازارم میدهد؟! انک من با هزار شوق به رویت لبخند میزنم و تو حتی نگاهم هم نمیکنی.

 

و سرانجام تمام انتظارهایم تو را خواهم دید با برقی از بازتاب ستارگان از دور روشنت خواهم کرد و تو در میان ان جمع ها انچنان لبخند میزنی که من خودم را در خودم گم میکنم.

کاش من هم سهمی داشتم از بهر دلتنگی های شبانه ام

 

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: